Lekcje malarstwa,  Podstawy malarstwa i rysunku

Martwa natura – studium owoców w barwach dopełniających

Zanim zaczniemy malowanie obrazu, powinniśmy ustalić dominującą gamę barwną. Ćwiczenie, które teraz wykonamy bazuje na zimnej gamie barwnej. A zatem niektóre elementy składające się na tę martwą naturę, na przykład tło czy cienie, malujemy gamą barw zimnych, ale wprowadzamy też elementy utrzymane w ciepłych barwach, aby zbudować odpowiedni kontrast.

Pomarańcza na tle niebieskiego pudełka, czerwone jabłko na zielonym obrusie tworzą wyraziste kontrasty barw dopełniających (w malarstwie termin barwa stosuje się wymiennie z terminem kolor). Barwy dopełniające to pary kolorów, w skład których wchodzą wszystkie trzy kolory podstawowe (czerwony, żółty, niebieski). Dla pomarańczowego, czyli mieszanki czerwonego i żółtego, dopełniający będzie niebieski, dla czerwieni dopełniające będzie połączenie niebieskiego z żółtym, natomiast dla żółtego dopełniający będzie fiolet (połączenie czerwonego z niebieskim). W kole barw barwy dopełniające są usytuowane naprzeciw siebie. Trzeba pamiętać, że jeśli połączymy kolory dopełniające, otrzymamy ciemnoszarą, mało świetlistą barwę.

Potrzebne materiały:

  • Farby olejne: czerwień kadmowa, żółcień kadmowa, ochra, błękit kobaltowy, karmin, zieleń, umbra palona i biel
  • Pędzle szczeciniaki, okrągłe nr 8 i 14
  • Karton oklejony płótnem ( lub inne podobrazie)
  • Olej lniany
  • Terpentyna
  • Szmatka do wycierania pędzli

1. Pracę zaczynamy od odpowiedniego ułożenia elementów składających się na martwą naturę, a następnie przechodzimy do szkicowania. Szkicujemy od razu pędzlem, ustalając osie pionowe i poziome. Nabieramy odrobinę rozrzedzonej farby na pędzel i malujemy pierwszy zarys kompozycji.

2. Rozcieńczoną farbą w kolorze ochry rozpoczynamy malowanie pomarańczy, na razie bez szczegółów. Tak samo postępujemy w przypadku jabłka i pozostałych elementów kompozycji – swobodnymi i zamaszystymi pociągnięciami pędzla wypełniamy kolorem zielonym obszar obrusu, a błękitnym zaznaczamy pudełko z pomarańczą.

3. Mieszanką błękitu kobaltowego z niewielką ilością bieli i odrobiną czerwieni malujemy dłuższy bok pudełka. Łamiemy barwy mieszając zimne tony z ciepłymi barwami dopełniającymi. W ten sposób udaje nam się zneutralizować intensywny koloru kartonu, przenieść go na drugi plan oraz wnieść większy kontrast w stosunku do owoców o ciepłych i świetlistych barwach.

4. A teraz przechodzimy do warstwowego nakładania farby. Mieszamy ochrę z kolorem pomarańczowym tak by farbą o spoistej konsystencji wypełnić pomarańczę, kombinacją czerwieni z karminem oddajemy barwy jabłka.

5. Na świetlisty odcień czerwieni nakładamy teraz kolejne, nieco ciemniejsze pociągnięcia, które stworzą pomniejsze kontrasty tonalne. Do wyjściowej czerwieni jabłka dodajemy odrobinę karminu, Ten ton można jeszcze przyciemnić, mieszając go z niewielką ilością umbry palonej lub błękitu kobaltowego, co sprawi, ze partie cienia zyskają odcień cieplejszy lub zimniejszy. W zależności od kierunku pociągnięć pędzla ten ciemny ton można wymieszać z tonem nałożonym uprzednio, tworząc gradację walorową i tony pośrednie.

6. Cienie rzucane malujemy mieszanką barw zimnych, mniej czystych i w ten sposób neutralizujemy jaskrawość odcieni ciepłych. Obrus jest w kolorze zielonym i aby stonować ten kolor do mieszanki, którą namalujemy cienie, będziemy musieli użyć czerwieni lub karminu.

7. Aby uzyskać wrażenie głębi, należy staranniej opracować elementy z pierwszego planu. W miarę jak obiekt oddala się od obserwatora, wydaje się być bardziej zamglony, a jego kolor traci na intensywności. Chociaż na pierwszy rzut oka możemy nie uchwycić tego momentu, warto jednak nieco wzmocnić wrażenie głębi przestrzennej.

8. Tło malujemy szerokimi, swobodnymi pociągnięciami pędzla mieszanką wszystkich kolorów, które wykorzystywaliśmy do tej pory. Przeważać powinny barwy zimne, błękity i zielenie, aby ujednolicić całość.

9. Refleksy świetlne zostawiamy na koniec


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *