cecha

« Back to Glossary Index

1) wici, znak cechowy w postaci umownego przedmiotu, który służył do zwoływania członków cechu na naradę lub nabożeństwo; np. cech złotników krakowskich miał brązowy pierścień z wyobrażeniem św. Eligiusza; cech kowali i kotlarzy prawdopodobnie z Łowicza – miedzianą plakietkę z dwustronnym przedstawieniem warsztatów obu rzemiosł; Rada Miejska w Piotrkowie – obraz malowany dwustronnie na desce, z wnętrzem kościoła i modlącymi się członkami Rady z jednej, a salą obrad i radnymi przy stole z drugiej strony;

2) potocznie —> sygnatura lub —> znak złotniczy wybijany na wyrobach srebrnych, podobne cechy. bito na cynie, (niem. zech(e) 'znak rozpoznawczy’)

facebookShare on Facebook
FollowFollow us
PinterestSave
« Back to Glossary Index