atlant

« Back to Glossary Index

gigant, telamon, posąg mężczyzny w postawie stojącej (rzadziej siedzącej lub klęczącej), służący za podporę zamiast kolumny, filara lub pilastra, wspierający głową, barkami albo rękami belkowanie, sufit, balkon czy inny element architektoniczny. Występował od starożytności, z antyku przejęty został (podobnie jak -> kariatyda i —» herma) przez renesans i manieryzm włoski oraz niderlandzki; ulubiony motyw dekoracji architektonicznych baroku, i klasycyzmu, pozostał w repertuarze stylów historyzujących XIX w. (gr. Atlas Atlantos – w mit. gr.: tytan dźwigający z rozkazu Zeusa na barkach sklepienie niebios)

facebookShare on Facebook
FollowFollow us
PinterestSave
« Back to Glossary Index