absyda

« Back to Glossary Index

w architekturze (gł. sakralnej) pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy, trójliścia, podkowy, trapezu lub wieloboku, zamykające prezbiterium lub nawę (niekiedy nawy boczne i ramiona transeptu), o równej lub mniejszej od nich wysokości i szerokości, wyodrębnione lub wtopione w bryłę budynku. Absyda pojawiła się w świątyniach i bazylikach starożytnego Rzymu; stąd przejęła ją chrześcijańska, architektura sakralna; w najwcześniejszych kościołach chrześcijańskich absyda kierowana była ku zachodowi, od ok. V w. ku wschodowi; najbogatszy system absyd wytworzyła architektura koptyjsko-nubijska i romańska (franc. apside, abside, późnołac. absida, łac. absis -idis)

facebookShare on Facebook
FollowFollow us
PinterestSave
« Back to Glossary Index