Gama barwna w malarstwie

Gama barwna inaczej koloryt, to grupa barw podobnych do siebie, tworzących ogólny ton kompozycji. Rozróżnia się gamę kolorów ciepłych, zimnych i neutralnych ( choć trzeba pamiętać, że podział ten jest względny, ponieważ temperatura danej barwy w dużej mierze zależy od kolorów, które z nią sąsiadują).

Gama barwna stanowi najistotniejszy element kolorystyki obrazu. Są dwa główne typy rozwiązań kolorystycznych: można stosować zharmonizowaną gamę barwną ( na przykład gamę barw zimnych) lub wykorzystywać i podkreślać kontrasty ( przy czym zestawienia kontrastowe mogą być zróżnicowane, a wpływ na to ma wiele czynników).

Z doświadczenia wiemy, że ognista czerwień i słoneczna żółcień dają wrażenie ciepła i i światła, z kolei błękit nocnego nieba kojarzy nam się z zimnem, odległością, smutkiem itp. Trzeba jednak pamiętać, ze temperatura barw zależy również od otoczenia, w jakim dana barwa się znajduje, oraz od jej funkcji. Jeśli popatrzymy na zielone jabłko na czerwonym tle, będziemy mieli wrażenie, że zieleń jabłka jest bardziej zimna, niż gdybyśmy umieścili je na niebieskim tle. Jeśli na obraz namalowany w tonacji błękitów i zieleni naniesiemy odrobinę czerwieni, to wrażenie ciepła będzie dużo bardziej intensywne, niż gdyby czerwień była otoczona innymi kolorami w ciepłej tonacji.

Jeśli przez kilka sekund będziemy obserwować dwie barwy wyraźnie kontrastujące ze sobą, to po jakimś czasie kontrast nie będzie się wydawać tak bardzo intensywny. Dzieje się tak dlatego, ze umysł ludzki odbierając impulsy z oka, dąży podświadomie do uporządkowania obserwowanej rzeczywistości. Mechanizm działania jest podobny do tego, który możemy zaobserwować na tęczówce oka, gdy nagle włączymy światło. Na początku mrużymy oczy, ale po chwili wzrok się przyzwyczaja do nowej sytuacji. Podobnie działają kontrasty kolorystyczne, które nieustannie zmieniają nasze postrzeganie barw.

---